praca socjalna |
Praca socjalna to termin, którym można opisać to, co robią pracownicy ośrodków pomocy społecznej. Chodzi o pracowników kontaktujących się bezpośrednio z klientami/ podopiecznymi i aktywnie uczestniczących w planowaniu i udzielaniu pomocy. Nie jest pracą socjalną obsługa klientów od strony formalnej, czyli np. wyłącznie przyjmowanie i rozpatrywanie wniosków o pomoc. Ustawa o pomocy społecznej opisuje pracę socjalną jako działalność zawodową mającą na celu pomoc osobom i rodzinom we wzmacnianiu lub odzyskiwaniu zdolności do funkcjonowania w społeczeństwie poprzez pełnienie odpowiednich ról społecznych oraz tworzenie warunków sprzyjających temu celowi. Wśród zadań pracownika socjalnego wymienianych w ustawie o pomocy społecznej (w art. 119) znajduje się m.in.: - udzielanie informacji, wskazówek i pomocy w zakresie rozwiązywania spraw życiowych osobom, które dzięki tej pomocy będą zdolne samodzielnie rozwiązywać problemy będące przyczyną trudnej sytuacji życiowej (...), - pomoc w uzyskaniu dla osób będących w trudnej sytuacji życiowej poradnictwa dotyczącego możliwości rozwiązywania problemów i udzielania pomocy przez właściwe instytucje państwowe, samorządowe i organizacje pozarządowe oraz wspieranie w uzyskiwaniu pomocy. Pracownik socjalny powinien być pomocny w realnej ocenie sytuacji danej osoby. Doradzi również co dalej powinniśmy zrobić i zaplanuje wsparcie. W przypadku ubiegania się o zasiłki z pomocy społecznej, działania pracownika socjalnego mają bardziej formalny charakter. Wtedy pracownik podczas tzw. rodzinnego wywiadu środowiskowego sprawdza prawdziwość twierdzeń o sytuacji naszej lub naszej rodziny. Bada, czy rzeczywiście znaleźliśmy się w trudnej sytuacji życiowej i jesteśmy uprawnieni do otrzymania konkretnych świadczeń. Zbada też sytuację materialną, w jakiej znajduje się osoba ubiegająca się o pomoc (wywiad środowiskowy przeprowadza się w celu ustalenia sytuacji osobistej, rodzinnej, dochodowej i majątkowej osób i rodzin). Rola pracownika socjalnego nie ogranicza się jednak wyłącznie do uczestnictwa w procedurze przyznawania zasiłków (a później do kontrolowania, czy nie marnotrawimy pomocy). Te same czynności (wywiad), uprawnienia, umiejętności i wiedzę pracownika można wykorzystać np. w próbie powrotu na rynek pracy po okresie wychodzenia z nałogu. Pracownik socjalny może skierować nas do instytucji prowadzącej pośrednictwo pracy lub szkolenia zawodowe. Może to być urząd pracy lub wyspecjalizowana organizacja pozarządowa, jeśli ośrodek pomocy sam nie prowadzi tego typu usług. Jeśli trzeba skontaktuje z grupą AA lub inną grupą wsparcia. Znając naszą przeszłość (ale również potrzeby lokalnego rynku pracy), wstępnie określi możliwe kierunki rozwoju zawodowego, dalszego szkolenia, konieczność uzyskania konkretnych kwalifikacji. Jeśli wszystkiego tego nie będzie w stanie zrobić sam, powinien wiedzieć, gdzie szukać potrzebnych informacji i umożliwić nam dotarcie do nich. Powinien również ułatwić nam kontakty z urzędami i innymi placówkami, jeśli jest to dla nas problem i mamy kłopot z samodzielnym korzystaniem ze swoich uprawnień. _______________________________ Praca socjalna z konkretną osobą w trudnej sytuacji, rozpoczyna się od wnikliwej diagnozy jej położenia. Następnie planujemy działania zmierzające do poprawy sytuacji i realizujemy je. Praca socjalna powinna rozwinąć poczucie wartości osoby, której się pomaga, wykorzystać tkwiące w niej możliwości. W całym tym procesie klient/ podopieczny jest aktywnym partnerem. |